Stompwijk Kan Niet Verassen tegen Sterk Nieuwkoop

Afgelopen zaterdag speelde Stompwijk haar laatste competitiewedstrijd voor de winterstop. De tegenstander was Nieuwkoop, een ploeg die wij de afgelopen jaren uit het oog zijn verloren. Ze stonden op dat moment op een vijfde plek op de ranglijst, al hadden zij wel de meeste doelpunten van de competitie gemaakt tot nu toe. Het zou dus zoals elke week weer een lastig karwei worden, maar een overwinning in deze laatste wedstrijd zou de teleurstelling van de uitschakeling van het Nederlands elftal enigszins wegspoelen.
In de wederom snijdende kou zag het vlaggenschip van Stompwijk nog een prima wedstrijd van het tweede elftal. SJZ werd met 3-0 aan de kant gezet. Het goede voorbeeld was dus gegeven. Tijdens de wedstrijdbespreking was het in de bestuurskamer lekker knus warm. Dat kwam niet alleen door de verwarming die aanstond, maar ook door een gloeiende Lars van Santen die apetrots was toen hij vernam dat hij vandaag als spits zou fungeren. Hij zou deze rol uiteindelijk verdienstelijk invullen.
Al snel na de aftrap werd duidelijk dat het voor de thuisploeg moeilijk zou worden om een resultaat te halen. De bezoekers speelden met veel overtuiging en beweging, en wisten elkaar makkelijk vrij te spelen. Traditiegetrouw zette Stompwijk daar het bekende countervoetbal tegenover.
Hoewel we prima weerstand boden aan de Nieuwkoopse slagkracht, was daar halverwege de eerste helft toch een achterstand. Jesper, die even daarvoor nog een zeker lijkende goal als een kat uit de hoek had gedoken schatte een hoge bal over onze verdediging niet optimaal in. Vlak daarna hadden we kans op de gelijkmaker, maar Nick kon een voorzet van Rick niet tot doelpunt promoveren.
De wedstrijd kende uiteindelijk een eentonig verloop. Onze sterkste fase hadden wij na ongeveer een uur spelen. Koudekerk had de voorsprong inmiddels uitgebreid naar 0-2, maar een messcherpe voorzet door Lorenzo werd niet op waarde geschat door hun keeper, en wel door Nick. Er volgde een klein offensief, wat kleur werd gegeven door invallers Kite en Bart van Boggelen, en waarin Lorenzo nog een uitstekende mogelijkheid onbenut liet.
Het mocht uiteindelijk ook deze keer niet baten, maar na afloop was vrijwel iedereen het er wel over eens dat deze tegenstander op dit moment een maatje te groot is. Ondanks de zoveelste nederlaag, zaten spelers en trainers na afloop gebroederlijk het WK te kijken. Behalve Johan en Philippe, die hadden een gezellig onderonsje met de flamboyante, eigenzinnige scheidsrechter.
De winterstop komt niet ongelegen, en hierin zullen wij onze wonden likken en ons voorbereiden op een betere tweede seizoenshelft. In de tussentijd is daar ook nog het ZZ-zaalvoetbaltoernooi, waar een groot gedeelte van de selectie te bewonderen zal zijn (inclusief technische staf). Wij wensen u fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar!